Gecenin sonlarına hüzün çöker insana..Çünkü insanın kendini en yalnız hissettiği sadece kendi iç sesini dinlediği saatlerdir..
Kendi içimde yalnız kaldığım saatlerdeyim yine ..Biraz buruk bir parça duygusalım bugünde..Elimde bir kadeh şarabım evde yalnız ve seni düşünmekteyim..Sahiden mesafeler olmasına rağmen bu kadar yakında hissetmekte nedir böyle...başka şehirlerde yaşamamıza rağmen ...Biliyor musun seni gün aralıklarıyla rüyamda görüyorum..sanırım sana oradan kavuşuyorum ..içimdeki kahramanımsın sen benim.
Sanırım içimde acıyı seven bir şeyler var ki bunu kendime yapıyorum ve bu çok ironik..aşık olmakla olmamak arasında gidip geliyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder